Moederdag.
Voor de één een dag vol ontbijtjes op bed, knutsels met hartjes en een warm gevoel van dankbaarheid.
Voor de ander een dag die schuurt. Die knelt. Die iets opent dat liever nog even veilig opgeborgen lag.
Vandaag wil ik stilstaan bij álle moeders.
💛 Moederdag: een ode aan álle vrouwen met een moederhart
Niet alleen de zichtbare moeders, maar ook de onzichtbare.
Niet alleen de moeders met kinderen aan hun zij, maar ook de moeders met lege armen.
Niet alleen de moeders die gevierd worden, maar ook de vrouwen die vandaag hun tranen inslikken.
✨ Voor jou, die met een baby op de borst en wallen tot je kin denkt: hoe doe ik dit allemaal?
✨ Voor jou, die elk jaar hoopt dat er een klein lijntje op een test verschijnt.
✨ Voor jou, die je kindje hebt moeten loslaten — tijdens de zwangerschap, bij of na de geboorte. Jij bént moeder. Altijd al geweest. En nóg steeds!
✨ Voor jou, die jouw eigen moeder moet missen. Of die nooit de moeder heeft gehad die je nodig had.
✨ Voor jou, die voor het eerst Moederdag viert en het nog niet helemaal kan geloven.
✨ Voor jou, die meerdere ballen in de lucht probeert te houden en soms denkt dat je faalt.
Vandaag mag het er allemaal zijn.
De vreugde én de rouw.
De trots én de twijfel.
De liefde én het gemis.
Moederschap is geen eenduidig plaatje.
Het is rauw, rond, rommelig, rijk — en soms pijnlijk stil.
Je hoeft het niet perfect te doen om een geweldige moeder te zijn.
En je hoeft geen kindje in jouw armen te hebben om een moederhart te dragen.
💛 Dus aan jou, op welke plek je ook staat vandaag: ik zie je. Je bent niet alleen.
Laten we vandaag ruimte maken. Voor de lach én de traan. Voor het eerlijke verhaal achter de foto’s. Voor verbinding boven vergelijking.
Want moeder zijn — in welke vorm dan ook — verdient erkenning. Niet alleen vandaag, maar altijd.
Liefs,
Frieda
Reactie plaatsen
Reacties